ارتودنسی دندان چند مرحله دارد ؟ اولین مرحله از مراحل درمان ارتودنسی، قالب‌گیری از دندان‌های افراد است. این مرحله پس از موافقت و کسب رضایت شخص بیمار انجام می‌شود. در این مرحله متخصص با توجه به میزان مشکلات دندان و فک، از شیوه‌های متفاوتی برای قالب‌گیری دندان استفاده می‌کند. این کار عموماً با استفاده از موادی مانند آلژینات پتاسیم انجام می‌شود. پس از این که قالب دندان‌های بیمار ایجاد شد، دندانپزشک به سراغ ساخت براکت برای بیمار می‌رود.
ساخت براکت برای دندان‌های بیمار
دندانپزشک می‌تواند بین براکت‌های سرامیکی، نامرئی و یا فلزی یکی را برای بیمار انتخاب کند. البته حق انتخاب با افراد است. اگر بیمار علاقه به نصب براکت‌های نامرئی داشته باشد، دندانپزشک ابتدا دندان‌های فرد را قالب گیری می‌کند و پس از انجام رادیولوژی و فتوگرافی از دهان و دندان، به راکت‌های دندان او را تهیه می‌کند. البته باید این نکته را در نظر داشته باشید؛ که هزینه ارتودنسی نامرئی نسبت به انواع دیگر ارتودنسی فلزی گران‌تر است؛ اما این نوع به راکت در مدت نیم ساعت بر روی دندان‌های بیمار قرار می‌گیرد. اگر بیمار به راکت فلزی را انتخاب کند، این مرحله در فرایندی دو ساعت انجام می‌شود، زیرا به دقت بسیاری نیاز دارد تا بریس‌ها به‌طور صحیح بر روی هر یک از دندان‌های بیمار قرار بگیرد.
مراحل نصب ارتودنسی عبارت اند از:
برنامه تشخیص و درمان
در طی این مرحله و طی چندین ویزیت، دندانپزشک بررسی هایی را روی کل دهان انجام می دهد تا مطمئن شود که قبل از نصب بریس ها، مشکلی در هیچ یک از دندان ها وجود ندارد. سپس ماکتی را برای دهان بیمار طراحی می کند، به صورت مدلی که بر اساس آن می تواند نوع مورد، بهترین روش درمان و انواع ارتودنسی متناسب با شرایط وی را بررسی کند.
در مرحله بعدی پزشک چندین اشعه ایکس می گیرد و تعدادی معاینه دقیق را انجام می دهد که به او امکان می دهد موقعیت ریشه دندان ها را در رابطه با استخوان فک و دندان های مجاور و اثر بریس ها بر روی آن ها و بر روی شکل صورت پس از اصلاح قوام دندان ها مشاهده کند. سرانجام نتایج مورد انتظار درمان را پس از نصب ارتودنسی به تصاویری تبدیل می کند که میزان اختلاف مورد انتظار را به شکل بیمار قبل و بعد از پرونده نشان می دهد.
نصب بریس
پس از تعیین نوع شرایط توسط پزشک، وی یک برنامه درمانی بهینه برای بیمار ایجاد می کند، سپس پزشک انواع ارتودنسی را برای انتخاب به بیمار ارائه می دهد. هنگام انتخاب نوع ارتودنسی که به بهترین وجه برای او مناسب باشد، پزشک شروع به نصب آن می کند. لازم به ذکر است که ارتودنسی سنتی، ارتودنسی سرامیکی و ارتودنسی که روی سطح داخلی دندان ها نصب می شوند، هیچ تفاوتی در روش نصب آن ها وجود ندارد.
نتایج ارتودنسی و موارد قبل و بعد از آن
مهاربندهای متحرک برای حفظ موقعیت دندان ها برای مدت زمان کمتر از شش ماه در دهان می مانند، در آن دوره دستگاه باید روزانه به صورت دائمی پوشیده شود و پس از سپری شدن این دوره، دستگاه فقط در هنگام خواب می تواند شب هنگام استفاده شود و نه در طول روز.
برای آگاهی از پیشرفت های ارتودنسی متحرک و نظارت بر بازسازی استخوان فک در اطراف موقعیت جدید دندان، پیگیری با دندانپزشک ضروری است.
تمیز کردن منظم دندان ها برای از بین بردن آثار چسب جمع شده بر روی سطح دندان پس از برداشتن مهاربندهای متحرک ضروری است.
توصیه می شود بلافاصله پس از برداشتن مهاربندها دندان ها را صیقل داده و سفید کنید تا آثار و زنگ زدگی پس از برداشتن در زیر آن ها ایجاد نشود.
منبع : مجله ارتودنسی دندان
ارتودنسی دندان چند مرحله دارد ؟ اولین مرحله از مراحل درمان ارتودنسی، قالب‌گیری از دندان‌های افراد است. این مرحله پس از موافقت و کسب رضایت شخص بیمار انجام می‌شود. در این مرحله متخصص با توجه به میزان مشکلات دندان و فک، از شیوه‌های متفاوتی برای قالب‌گیری دندان استفاده می‌کند. این کار عموماً با استفاده از موادی مانند آلژینات پتاسیم انجام می‌شود. پس از این که قالب دندان‌های بیمار ایجاد شد، دندانپزشک به سراغ ساخت براکت برای بیمار می‌رود.
ساخت براکت برای دندان‌های بیمار
دندانپزشک می‌تواند بین براکت‌های سرامیکی، نامرئی و یا فلزی یکی را برای بیمار انتخاب کند. البته حق انتخاب با افراد است. اگر بیمار علاقه به نصب براکت‌های نامرئی داشته باشد، دندانپزشک ابتدا دندان‌های فرد را قالب گیری می‌کند و پس از انجام رادیولوژی و فتوگرافی از دهان و دندان، به راکت‌های دندان او را تهیه می‌کند. البته باید این نکته را در نظر داشته باشید؛ که هزینه ارتودنسی نامرئی نسبت به انواع دیگر ارتودنسی فلزی گران‌تر است؛ اما این نوع به راکت در مدت نیم ساعت بر روی دندان‌های بیمار قرار می‌گیرد. اگر بیمار به راکت فلزی را انتخاب کند، این مرحله در فرایندی دو ساعت انجام می‌شود، زیرا به دقت بسیاری نیاز دارد تا بریس‌ها به‌طور صحیح بر روی هر یک از دندان‌های بیمار قرار بگیرد.
مراحل نصب ارتودنسی عبارت اند از:
برنامه تشخیص و درمان
در طی این مرحله و طی چندین ویزیت، دندانپزشک بررسی هایی را روی کل دهان انجام می دهد تا مطمئن شود که قبل از نصب بریس ها، مشکلی در هیچ یک از دندان ها وجود ندارد. سپس ماکتی را برای دهان بیمار طراحی می کند، به صورت مدلی که بر اساس آن می تواند نوع مورد، بهترین روش درمان و انواع ارتودنسی متناسب با شرایط وی را بررسی کند.
در مرحله بعدی پزشک چندین اشعه ایکس می گیرد و تعدادی معاینه دقیق را انجام می دهد که به او امکان می دهد موقعیت ریشه دندان ها را در رابطه با استخوان فک و دندان های مجاور و اثر بریس ها بر روی آن ها و بر روی شکل صورت پس از اصلاح قوام دندان ها مشاهده کند. سرانجام نتایج مورد انتظار درمان را پس از نصب ارتودنسی به تصاویری تبدیل می کند که میزان اختلاف مورد انتظار را به شکل بیمار قبل و بعد از پرونده نشان می دهد.
نصب بریس
پس از تعیین نوع شرایط توسط پزشک، وی یک برنامه درمانی بهینه برای بیمار ایجاد می کند، سپس پزشک انواع ارتودنسی را برای انتخاب به بیمار ارائه می دهد. هنگام انتخاب نوع ارتودنسی که به بهترین وجه برای او مناسب باشد، پزشک شروع به نصب آن می کند. لازم به ذکر است که ارتودنسی سنتی، ارتودنسی سرامیکی و ارتودنسی که روی سطح داخلی دندان ها نصب می شوند، هیچ تفاوتی در روش نصب آن ها وجود ندارد.
نتایج ارتودنسی و موارد قبل و بعد از آن
مهاربندهای متحرک برای حفظ موقعیت دندان ها برای مدت زمان کمتر از شش ماه در دهان می مانند، در آن دوره دستگاه باید روزانه به صورت دائمی پوشیده شود و پس از سپری شدن این دوره، دستگاه فقط در هنگام خواب می تواند شب هنگام استفاده شود و نه در طول روز.
برای آگاهی از پیشرفت های ارتودنسی متحرک و نظارت بر بازسازی استخوان فک در اطراف موقعیت جدید دندان، پیگیری با دندانپزشک ضروری است.
تمیز کردن منظم دندان ها برای از بین بردن آثار چسب جمع شده بر روی سطح دندان پس از برداشتن مهاربندهای متحرک ضروری است.
توصیه می شود بلافاصله پس از برداشتن مهاربندها دندان ها را صیقل داده و سفید کنید تا آثار و زنگ زدگی پس از برداشتن در زیر آن ها ایجاد نشود.
منبع : مجله ارتودنسی دندان
طلای سفید چیست و چگونه ساخته می‌شود ؟